Duinen in Limburg, dat verwacht je niet zo snel. De Maasduinen zijn dan ook rivierduinen. Deze duinen langs de Maas zijn bijna allemaal met bos begroeid. Bebossen was de enige manier om de omliggende akkers en weidegronden tegen het stuivende zand te beschermen. Het resultaat is een glooiend lint van duinen, verwilderde bossen, stukjes heide, akkers, stuifzanden en blinkende vennen langs de oostoever van de rivier.
Het park is 4500 ha. groot en ligt in Noord-Limburg, tussen de Maas en de Duitse grens. Het nationaal park is vrij toegankelijk op wegen en paden. De afwisseling van verschillende bossen, heidevelden, vennen en stuifzanden maakt het gebied zeer geschikt om te wandelen. De uitgestrektheid staat garant voor een weldadige rust. De wandelroutes lopen door alle landschaptypes van het park. De Maasduinen ontstonden aan het eind van de laatste ijstijd, toen Rijn en Maas hier grote hoeveelheden zand en klei achterlieten. In droge periodes blies de westenwind het rivierzand tot stuifduinen op. Niet zo lang als de duinenrij aan de Noordzee, maar verder doen deze rivierduinen niet onder voor hun grote broers aan de andere kant van het land. In het golvende landschap duiken soms plotseling flinke heuvels op.